Een volgende mijlpaal in het restauratieproject van Lucille.
Om een Frans autootje niet te laten rammelen, gebruikten ze bij het monteren van de carrosserie (koets) heel veel kit. Zo werd de koets eigenlijk vastgelijmd op het chassis.
Om de koets van het chassis te kunnen halen, moest al die kit dus helemaal los gesneden worden. Het enige gereedschap waarmee ik ertussen kon komen was een klein keukenmesje….
Ik kan je vertellen dat na tweedagen liggen onder het autootje om kit te snijden, heb je spierpijn op plekken waarvan je nooit gedacht had dat er spieren zaten…
Toen was ik klaar om de koets van het chassis af te halen. Dat kon ik natuurlijk niet in mijn eentje en een tilapparaat heb ik ook niet tot mijn beschikking! Maar gelukkig woon ik in een straat met fantastische buren. Op een maandagavond verzamelden zich vier buurmannen en mijn zoon om Lucille heen. Met zijn zessen konden we de koets van Lucille eraf tillen en in de voortuin zetten.
Nu kan ik aan de slag met de volgende stap: het schoonmaken en lassen van het chassis. Daarvoor moet wel eerst de motor eruit. Dat wordt de volgende klus.
About Author
